Współczynnik Cx=0,28.
Był taki czas, ze cały świat oszalał na punkcie współczynnika doskonałości aerodynamicznej oznaczanego skrótem Cx. Osiągnięcie korzystnej liczby w tym przypadku nierzadko łatwiejsze było dla samochodów o kanciastych kształtach, czego doskonałym przykładem jest np. Citroen BX. Chodziło bowiem o to aby struga powietrza skutecznie oderwała się od tylnej części nadwozia a w BX ten element poprowadzono akurat perfekcyjnie.
Opel podszedł do sprawy zupełnie inaczej. Omega miała praktycznie same obłości w zakresie bryły, natomiast faktycznie, dodano jej sporo ostrości w obrębie linii szyb bocznych. Opel szokował też wygładzonymi powierzchniami drzwi i szyb z uszczelkami wciśniętymi w blachy, podobnie jak w kultowym Audi 100 zwanym, nie bez kontekstu, „Cygarem”.
W 1986 roku, kiedy Omega zadebiutowała, wspomniany BX produkowany był dopiero od czterech lat i obła, wyprasowana (jak by to dzisiaj powiedział jakiś modowy bloger) Omega, stanowiła kosmiczny statek z nieznanej rzeczywistości. Jej nadwozie zresztą do dzisiaj robi spore wrażenie, ale wnętrze już jakby mniej. Co nie zmienia faktu, że demonstrowany egzemplarz uchował się jakimś zupełnym cudem i należy pogratulować nabywcy wyszukania tej Omegi.
